Αλλού τα κακαρίσματα

Πρώτο ταξίδι εκτός,

Μέχρι τη Σόφια…

Νιώθω πλουταίνω

Σταθμός των τραίνων

Κτίσμα απέριττο

Παλιού καιρού,

Η ώχρα μνήμη

 Και Προμαχών

Κούλα και Βουλγαρία

Κάποια κυρία

• Σόφια,νι πριέμα σζ ντ’ζντ (Η Σόφια μας υποδέχεται με βροχή)

Βρέχει!

Χαρά,καταλαβαίνω!

Οι πρώτες στάλες ανακούφιση

Η βλάστηση πυκνώνει..

Από την πόλη έρχομαι

Η Σόφια πόλη με μπαξέ

Από την πόλη έρχομαι

Γεντί Κουλέ με ρετιρέ

Από την πόλη έρχομαι

-Μα στην κορφή πώς έφτασε;