Πρώτο ταξίδι εκτός,
Μέχρι τη Σόφια…
Νιώθω πλουταίνω
Σταθμός των τραίνων
Κτίσμα απέριττο
Παλιού καιρού,
Η ώχρα μνήμη
Και Προμαχών
Κούλα και Βουλγαρία
Κάποια κυρία
- Σόφια,νι πριέμα σζ ντ’ζντ (Η Σόφια μας υποδέχεται με βροχή)
Βρέχει!
Χαρά,καταλαβαίνω!
Οι πρώτες στάλες ανακούφιση
Η βλάστηση πυκνώνει..
Από την πόλη έρχομαι
Η Σόφια πόλη με μπαξέ
Από την πόλη έρχομαι
Γεντί Κουλέ με ρετιρέ
Από την πόλη έρχομαι
-Μα στην κορφή πώς έφτασε;